Ege Bölgesi, 1993’ün Ocak-Mart ayları ortasında 4.5-5.5 aralığındaki şiddetlerde arka arda sarsıntılar yaşadı. Bu zelzelelerin en büyük mağdurlarından birisi de 8 yaşındaki Parıltı Güven oldu.
4 Mart 1993’te bir ders ortası için tahsil gördüğü Manisa Gazi İlkokulu’nun bahçesine çıkan Parıltı, okul müdürünün minik oğlu ile birlikte yıkılan okul istinat duvarının altında kaldı. Baht yapıtı sağ el işaret parmağının bir kısmının dışarıda kalması sonucu enkazın altında olduğu fark edildi ve çıkarıldı. “O güne dair hatırladığım en ağır his; dışarıdan gelen boğuk sesler, nefessizlik, kuru soğuk hava ve gazetecilerin sedye üzerinde yarı baygın yattığım süreçte fotoğraf makinelerinin ışıklarını yüzüme patlatarak çektikleri fotoğraflar” diyen Nur’un enkaz altında kalan öteki arkadaşı ise hayata gözlerini kapadı. Bedenindeki kemiklerin büyük bir kısmı kırılmıştı. Beton bir blokun altında kalan sol bacağında ise kangren tehlikesi vardı.
Yatağa bağlı uzun bir düzgünleşme ve rehabilitasyon süreci geçiren minik Işık, ABD’nin teknoloji üssü olan Silikon Vadisi’ne uzanan büyük seyahatini anlattı.
KİTAPLAR KURTARICISI OLDU
38 yaşındaki Işık İtimat, Hürriyet gazetesine verdiği röportajda şunları anlattı:
“Hastanede çok uzun süren bir tedavi süreci yaşadım. Bacağımın ampute edilip edilmemesiyle ilgili ikilem yaşandı. Sonrasında bedenimin büyük bir kısmı alçıda olduğu için yatağa bağlı geçirdiğim uzun bir mesken tedavisi sürecim başladı. Hastanede geçirdiğim birinci günden itibaren, öğretmenim sınıfta yapılan ödevleri ve imtihanları bana getirdi. Okula tekrar başladığım birinci gün, koridordaki panoda kaza gününe ilişkin bir gazete kupürüne denk geldim.
Sedye üzerinde büyük bir fotoğrafım yer alıyordu. Bu durum, ailemin ve doktorlarımın güzelleşme sürecimdeki tüm hassas yaklaşımlarını sıfırladı. Uzun süren psikolog ve pedagog seanslarına geri dönüş yapmak zorunda kaldık. Olay anına ilişkin bilinçaltımda kalan tüm endişeler, kokular, sesler, gürültüler beni tekrar ele geçirmeye başladı. Okuduğum kitapların tesiriyle hayallerimin rengi ve biçimi değişti. Yetişkinliğe adım attığım periyotta de kitap okuma alışkanlığımın tesirleri devam etti. Okumaya, eğitimime daha fazla yük vermeye başladım. Okumak, öğrenmek, araştırmak ve okul hayatlarına devam etmek, depremzede çocuklarımızın yaşadıkları his yoğunluğunu hafifleterek, yaralarını sarmaya yardımcı olacaktır.”
‘ÇOCUKLUĞUM LABORATUVARDA GEÇTİ’
Eğitimine devam edip Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Kimya Bölümü’nü kazanan Işık İtimat, “Babam hastanelerin mikrobiyoloji laboratuvarında calıştığı için, bütün çocukluğum laboratuvarlarda babamı izleyerek geçti. Laboratuvarlar benim her vakit memnun hissettiğim ve çocuk aklımla insanlık ismine bir şeyler üretebileceğime inandığım yerlerdi. Ağır çalışma hayatının ortasına bir de Türkiye’deki yüksek lisans ve doktora eğitimlerini sıkıştırdım. Biyoproses mühendisliği eğitimimi tamamlamak üzere Amerika’ya yerleştim. COVID-19 aşı çalışmaları mesleğimin kilometre taşı oldu. Hücresel tarım üzerine faaliyet gösteren bir şirketten gelen teklifi kabul etmemle birlikte Silikon Vadisi seyahatim başladı. Uzun devirde en büyük maksadım ise, bir gün ülkeme geri dönerek bu alana ilgi duyan gençlerimizi akademik seviyede yetiştirebilmek” dedi.